Om de blootstelling te verminderen en in te schatten wat de schade kan zijn van hoge frequentie golven van draadloze technieken, is er door ICNIRP, de International Commission on Non-Ionizing Radiation Protection, richtlijnen opgesteld. Deze richtlijnen dienen om beroepsblootstelling en algemeen blootstelling zo goed als mogelijk te verminderen.
Er zijn een aantal problemen omtrent de richtlijnen welke door ICNIRP zijn opgesteld:
– Ze zijn opgesteld in 1998, en tot op heden zijn er geen revisies geweest;
– Ze zijn gebaseerd op kortetermijneffecten. Er is nooit gekeken naar langetermijneffecten;
– Ze wijzen de notie af dat geen niet-thermische effecten zijn. Alleen thermische straling en ioniserende straling wordt erkend.
De richtlijnen komen uit 1998, maar we werken al bijna 2 decennia met 3G welke uit 2000 komt, en we werken bijna 10 jaar met 4G welke uit 2010 komt.
Het is opmerkelijk dat we dan nog steeds richtlijnen gebruiken die ruim 20 jaar oud zijn, en hebben we het niet eens over 5G welke om de hoek staat te wachten.
De richtlijnen geven heel duidelijk aan dat er alleen gekeken is naar de kortetermijneffecten.
We weten dus totaal niet waar we mee bezig zijn en wat de gezondheidseffecten zullen zijn over 30, 40 of 50 jaar, laat staan de schade die we mogelijk ook doorgeven aan onze kinderen.
De Wireless industrie blijft erop hameren dat niet-thermische straling niet voor gezondheidseffecten zorgen, en alleen thermische straling welke weefsel opwarmt, en ioniserende straling weefsel kan beschadigen, terwijl eind 2018 bekend is geworden dat 2G en 3G straling kankers induceert in ratten.
Het probleem van deze richtlijnen, is dat de Wireless industrie, maar ook onze gezondheidsinstellingen en overheden, nog steeds denken dat deze richtlijnen toereikend zijn.
We weten niet wat de effecten zullen zijn over 50 jaar, maar de komst van de allernieuwste technieken worden op dit moment ook al aan gewerkt.
